«همه‌چیز بر روی زمین توسط یک انرژی واحد که شکل و فرم‌های متفاوتی به خود می‌گیرد، به هم متصل شده است و این انرژی حرکت می‌کند و هرکجا که کانون توجه باشد، فشرده می‌شود. ما درون خود این قدرت را داریم که کانون توجه‌مان را خودمان انتخاب کنیم.»
کارل برگر

کانون توجه، تمرکز و راهکار رسیدن به تمرکز در نگاه اول، جریان‌ساز یک سیر فکری است که حصل آن می‌تواند دوباره‌اندیشی در باب واژه‌ی استمرار باشد.

در سیل اتفاقی و بعضا انتخابی داده‌‌های عصر حاضر، پراکندگی موضوع و جذب انواع مخاطب مشترک در زمینه‌های متفاوت، هم دامنه‌ساز است و هم دلیل بر پخش تمرکز آدمیزاد روی تنوع و گرایش او به تنوع‌طلبی.

با اینکه زمانه، زمانه‌ی ماشین است و تلاش و تکاپو در جهت سهل و ممکن‌کردن فرصت‌ها و فاصله‌ها؛ اما از جهتی منوی نرم‌افزارهای کاربردی برای کاهش دلتنگی بشر، باعث دلگشادی او سر منوی اقسام انتخاب است.

در اینجا هم، زمان در تقطیع فاصله‌ها گم می‌شود، هم مکان و هم امکان تمرکز. بنابراین ما با خیل عظیم افکار پراکنده‌ای سر و کار داریم که از هر حوزه و رشته، دستی بر آتش دارند و ندارند. به عبارتی افراد از حوزه‌های مختلف حظی برده یا نبرده‌اند. فی‌الواقع همه، همه‌چیزدانند و نادان.

اما استمرار، در ماهیت خود تمرکز می‌آورد؛ چون جنس آدمیزاد گریزپذیر است از چندفعلی زیر چتر مکررات. یعنی فرد نمی‌تواند به قصد تبحر یا تجرب یکسان در چند کار، به یک اندازه روی تکررشان پافشاری کند تا به سرانجام رسد.

اگر در کشاکش کارها و بارها مقوله‌ی حاضر (استمرار) روی یک الویت یا بالمره یک الویت اجرا شود، می‌توان به ضرس قاطع اذعان داشت که هرچند جهان، جهان چندکارگی‌ها و وفور انتخاب است اما استمرار، لوای عظیمی است برای تمرکز و توجه روی یک موضوع خاص.

مستانه شهابی