برای مطالعه‌ی قسمت قبلی  کلیک کنید: قسمت اول نخ‌کردن دانه‌های تسبیح یک هفته هم‌چون برق و باد گذشت. رسید به هفته‌ی دوم و جلسه‌ی

شب آخر اجرای تئاتر صحنه‌ای بود. قبل از تمام‌شدن اجرا، از سالن زد بیرون. از خیابان اصلی تا فرعی، نفهمید چند قدم و چند نفس

در زندگی همه‌ی ما یک رضا کوهستانی‌نامی وجود دارد که به جبرانِ انبوهِ نفرت و زخم‌های کودکی‌اش، در سکوت، در حال خنج‌کشیدن به صورت بقیه

مدتی بود نه دستم به جایی قلاب می‌شد و نه مغزم. در واقع نه عملی در کار بود و نه فکری. مطالعه می‌کردم اما انگار