بریده‌هایی از نمایشنامه‌ی اودیپوس اثر آندره ژید

✅️شایسته آنست که یک شهریار باید خود را با تیره‌بختیهای ملتش سهیم بداند، حتی اگر این تیره‌بختی، بی‌درنگ بر او تاثیر نگذارد.
✅️اودیپوس (شهریار): حرف مردم مرا آزرده و خشمگین نمی‌کند؛ بلکه آنچه که می‌اندیشند و بر زبان نمی‌آورند، مرا می‌رنجاند.
✅️کاهنان همه‌شان برای مردم بسیار خوب و مفیدند، اما به ما امرو نهی نمی‌کنند. ما حکمروایی می‌کنیم. باید از وجودشان سود برگیریم تا اقتدار و اعتبارمان را فزونی دهند. باید بهترین برداشت را درباره‌شان داشته باشیم.
✅️ایزد فقط تمامی الهامات رابه نابینایان عرضه می‌دارد.
✅️بیماری سن و سال با عنوان “ناخشنودیهای ما”.
✅️اگر تسلیم هوس‌ها بشوی، این هوسها ذهن را می‌پوشانند و به طور مخاطره‌آمیزی آن را در خود می‌گیرند. اما عقل و خرد تسلیم اندیشه درست و سلیم می‌شود.
✅️چگونه آدمی که دست به کاری بد آلوده می‌کند، می‌تواند امیدوار باشد که به چیز خوبی دست خواهد یافت؟
✅️هیچ کلامی بر زبانم جاری نمی‌شود ، مگر آنکه ابتدا در قلبم باشد.

مستانه شهابی